Eskiden sevdiğim yemekleri artık sevmiyorum, bu olay sadece bana mı oluyor bilmiyorum ancak zaman geçtikçe tıpkı bedenimiz gibi damak tadımız da yok yaşlanıyor. Eski lezzetler yok oluyor.
Zamanla değişen damak tadımız, belki de yaşamdaki değişikliklerin en sessiz şahitlerinden biridir. Çocuklukta bayılınarak yediğim yemekleri şimdi tatsız ve anlamsız bulmam, bu değişimlerin belirgin bir örneği. Eskiden, sofrada gördüğümde mutlulukla dolduğum yemekler, şimdi öylesine birer tabak yemeğe dönüşmüş durumda.
Bunun sebebi nedir? Belki de hayatın farklı dönemlerinde farklı tatlara olan ihtiyacımızın ortaya çıkması. Çocuklukta tatlıların önlenemez cazibesi karşısında zafer kazanmış bir dondurma, şimdi bende aynı heyecanı uyandırmıyor. Belki artık o tatlının yerini iyi bir kahve veya hafif bir salata almış durumda.
Bir başka açıdan, damak tadımızdaki bu değişim, yaşam biçimimizin ve beslenme alışkanlıklarımızın bir aynası. Eskiden annemin yaptığı bol tereyağlı yemekler evimizin temel lezzetleriydi. Bugünse, sağlık odaklı bir yaşam biçimini benimseyerek yağı azaltıp sebze yemeklerine ağırlık vermeyi tercih ediyorum. Ancak bu tercih sadece fiziksel değil, aynı zamanda zihinsel bir değişimden de kaynaklanıyor.
Zamanla yemeğın sadece karın doyurmak olmadığını, aynı zamanda bir deneyim olduğunu fark ettim. Eskiden, bir tabak makarna sadece lezzetli bir yemekti. Bugün, makarnanın yanında sunulan hikâye de bir o kadar önemli. Nereden geldiği, hangi malzemelerle yapıldığı ve kimlerin emeğiyle soframa geldiği benim için artık daha önemli hale geldi.
Bu değişiklikler aslında çok doğal. Tıpkı yaşamımızdaki önceliklerimizin zamanla değişmesi gibi, damak tadımız da bu değişikliklere ayak uyduruyor. Geçmişte birer favori olan yemekler belki şimdi bir nostalji kaynağı, belki de yeniden keşfedilmeyi bekleyen eski dostlar gibi hissediliyor.
Belki de önemli olan, yemeklere dair bu değişimlerin tadını çıkartabilmek. Eskiyi bir kenara bırakıp, yeni tatlarla tanışmanın keyfini çıkarmak… Kim bilir, belki bugün sevdiğimiz bir yemek, yarın unutulanlar arasına katılacak; ancak o anki mutluluğu hafızalarımızda kalacak.